ΑΓΩΝΕΣ ΚΙ ΑΓΩΝΙΕΣ

 Το βράδυ της 17ης Νοέμβρη , αφού καταλάγιασε ο αχός των διαδηλωτών
 στο κέντρο της Αθήνας , περπάτησα από το Σύνταγμα
στην Ομόνοια μέσω Σταδίου.
Είχα καιρό να περπατήσω βραδάκι και μάλιστα χειμώνα σ΄αυτές της γειτονιές.
Όλοι γνωρίζουμε βέβαια τι συμβαίνει , μα όταν το βλέπεις με τα μάτια σου είναι αλλιώς.

Δεκάδες άστεγοι είχαν πιάσει τις θέσεις τους στα πεζοδρόμια
και κοιμόντουσαν. Οι καλύτερες θέσεις είναι πάνω από τους αεραγωγούς
των σταθμών του μετρό. Εκεί εξασφαλίζουν και θέρμανση.
Οι πιο ισχυροί τις κατακτούν αυτές και τις υπερασπίζονται ακόμη και με
μαχαίρια.Και γιατί όχι , τι έχουν άλλο να χάσουν ?

Ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι?
Εύκολα τους κατηγοριοποιούμε σε ναρκομανείς και ψυχικά διαταραγμένους και
τους διαγράφουμε από το μυαλό και τη σκέψη μας.Ολοένα πληθαίνουν και όσο
η οικονομική κρίση εξαπλώνεται θα γίνονται όλο και περισσότεροι.
Η κοινωνία μας στην οργανωμένη μορφή της τους αγνοεί.

Και εμείς η κοινωνία των ανθρώπων τι κάνουμε γι αυτούς ? τι μπορούμε να κάνουμε ?

                     Σε όλους μας νομίζω αρέσει να αναπολούμε και ενίοτε
 να επισκεπτόμαστε,αγαπημένους τόπους.
Τόπους που συνδέονται με συγκεκριμένες περιόδους της ζωής μας ,
που μας σημάδεψαν είτε  όμορφα είτε άσχημα.
                         Έτσι περνάω που και που από αυτόν τον ιστότοπο
ψάχνοντας στα αναγνώσματα φίλων να δω τη δική τους πορεία
στο χρόνο και στη ζωή. Άλλοι έφυγαν , άλλοι επέστρεψαν κι άλλοι
 συνεχίζουν να ομορφαίνουν σταθερά ,  αυτόν τον τόπο και χαίρομαι
 γι αυτό.

                        

Διάφανα Κρίνα - Αυτό το τραγούδι δεν είναι για σένα

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ? ΘΑ ΔΕΙΞΕΙ ...

ΑΠΛΩΣ ΠΕΡΝΟΥΣΑ ΚΑΙ ΕΙΠΑ ΝΑ ΕΥΧΗΘΩ
ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ

O ΕΞΑΝΘΡΩΠΙΣΜΕΝΟΣ ΣΑΝΤΑΜ

Ναι! Ακριβώς όπως ακούγεται , μα με την κακή έννοια.

Ο Σαντάμ είναι ο σκύλος μου.Ένα κανίς μαύρο μεσαίου μεγέθους.

Τις μέρες που ήρθε σπίτι ήταν οι μέρες της σύλληψης του Σαντάμ

Χουσεϊν και λίγο το αντιαμερικάνικο πνεύμα , λίγο η εμφανής

ομοιότητα του σκύλου μαζί του οδήγησαν στο να πάρει το όνομα

του. Μαύρα μαλλιά και γένια με λίγο άσπρο στο μούσι τους.

Ίδιοι κι απαράλλαχτοι.

Ο Σαντάμ λοιπόν , (ο σκύλος όχι ο άλλος) παίζοντας με τα παιδιά

προχτές το βράδυ , χτύπησε το πόδι του.Μας ανησύχησε γιατί δεν

το πατούσε καθόλου, μα ήταν αργά για γιατρό και το αφήσαμε

για την άλλη μέρα.Μάλλον του άρεσε η ιδιαίτερη προσοχή και

τα χάδια που πήρε λόγω του χτυπήματος .Την άλλη μέρα ήταν

εμφανώς καλύτερα. Περπατούσε και έτρεχε κανονικά , μα όταν

νόμιζε πως δεν τον έβλεπα. Μόλις έμπαινε στο ίδιο δωμάτιο με

μένα άρχιζε να κουτσαίνει πάλι.

Μάααλιστα .Ο σκύλος έγινε ΨΕΥΤΗΣ

Ο Σανταμ εξανθρωπίστηκε ...

ΜΙΚΡΗ ΠΑΤΡΙΔΑ

Μέρα που είναι είπα να αναφερθώ σε κάτι πατριωτκό
Για τη ... πατρίδα λοιπόν :


Δεν έκανα ταξίδια μακρινά

τα χρόνια μου είχαν ρίζες ήταν δέντρα

που τα 'ντυσε με φύλλα η καρδιά

και τ' άφησε ν' ανθίζουν μες την πέτρα


Δεν έκανα ταξίδια μακρινά

οι άνθρωποι που αγάπησα ήταν δάση

οι φίλοι μου φεγγάρια ήταν νησιά

που δίψασε η καρδιά μου να τα ψάξει



Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ

η νύχτα εσύ το όνειρο της μέρας

μικρή πατρίδα σώμα μου κι αρχή

η γη μου εσύ ανάσα μου κι αέρας


Δεν έκανα ταξίδια μακρινά

ταξίδεψε η καρδιά κι αυτό μου φτάνει

σε όνειρα σ' αισθήματα υγρά

το μυστικό τον κόσμο ν' ανασάνει


Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ

η νύχτα εσύ το όνειρο της μέρας

μικρή πατρίδα σώμα μου κι αρχή

η γη μου εσύ ανάσα μου κι αέρας