Ναι! Ακριβώς όπως ακούγεται , μα με την κακή έννοια.
Ο Σαντάμ είναι ο σκύλος μου.Ένα κανίς μαύρο μεσαίου μεγέθους.
Τις μέρες που ήρθε σπίτι ήταν οι μέρες της σύλληψης του Σαντάμ
Χουσεϊν και λίγο το αντιαμερικάνικο πνεύμα , λίγο η εμφανής
ομοιότητα του σκύλου μαζί του οδήγησαν στο να πάρει το όνομα
του. Μαύρα μαλλιά και γένια με λίγο άσπρο στο μούσι τους.
Ίδιοι κι απαράλλαχτοι.
Ο Σαντάμ λοιπόν , (ο σκύλος όχι ο άλλος) παίζοντας με τα παιδιά
προχτές το βράδυ , χτύπησε το πόδι του.Μας ανησύχησε γιατί δεν
το πατούσε καθόλου, μα ήταν αργά για γιατρό και το αφήσαμε
για την άλλη μέρα.Μάλλον του άρεσε η ιδιαίτερη προσοχή και
τα χάδια που πήρε λόγω του χτυπήματος .Την άλλη μέρα ήταν
εμφανώς καλύτερα. Περπατούσε και έτρεχε κανονικά , μα όταν
νόμιζε πως δεν τον έβλεπα. Μόλις έμπαινε στο ίδιο δωμάτιο με
μένα άρχιζε να κουτσαίνει πάλι.
Μάααλιστα .Ο σκύλος έγινε ΨΕΥΤΗΣ
Ο Σανταμ εξανθρωπίστηκε ...
Αναρτήσεις
5 σχόλια:
Πεταλούδα μου,
είναι απίστευτο το πόσο ο χαριτωμένος σκυλάκος μοιάζει με τον Σαντάμ !!!
Αλλά να κουτσαίνει κι όλας επίτηδες για χάδια; Τι γλυκό που είναι το καλό μου!!! Από τον Σαντάμ άνθρωπο και τον Σαντάμ σκύλο, εννοείται πως προτιμώ τον σκυλάκο !!! χαχα!!!
Είδες πόσο μοιάζουν ?
Κι όσο για την τάση "εξανθρωπισμού "του ως προς τα ψέμματα την ξεπέρασε επανήλθε στα φυσιολογικά του.
Θέλει τη προσοχή του...
Και ποιος δεν τη θέλει ..
σαν διδυμα ειναι!!!!
τους κοιταξε και τους δυο και χαχχαχαα βρε με εκανες και γελασα!!!
να το χαιρεσαι το σκυλλακι σου... εχω και εγω ενα την Μπέκυ μου... ασπρουλλα ειναι...
Δημοσίευση σχολίου