Ναι! Ακριβώς όπως ακούγεται , μα με την κακή έννοια.
Ο Σαντάμ είναι ο σκύλος μου.Ένα κανίς μαύρο μεσαίου μεγέθους.
Τις μέρες που ήρθε σπίτι ήταν οι μέρες της σύλληψης του Σαντάμ
Χουσεϊν και λίγο το αντιαμερικάνικο πνεύμα , λίγο η εμφανής
ομοιότητα του σκύλου μαζί του οδήγησαν στο να πάρει το όνομα
του. Μαύρα μαλλιά και γένια με λίγο άσπρο στο μούσι τους.
Ίδιοι κι απαράλλαχτοι.
Ο Σαντάμ λοιπόν , (ο σκύλος όχι ο άλλος) παίζοντας με τα παιδιά
προχτές το βράδυ , χτύπησε το πόδι του.Μας ανησύχησε γιατί δεν
το πατούσε καθόλου, μα ήταν αργά για γιατρό και το αφήσαμε
για την άλλη μέρα.Μάλλον του άρεσε η ιδιαίτερη προσοχή και
τα χάδια που πήρε λόγω του χτυπήματος .Την άλλη μέρα ήταν
εμφανώς καλύτερα. Περπατούσε και έτρεχε κανονικά , μα όταν
νόμιζε πως δεν τον έβλεπα. Μόλις έμπαινε στο ίδιο δωμάτιο με
μένα άρχιζε να κουτσαίνει πάλι.
Μάααλιστα .Ο σκύλος έγινε ΨΕΥΤΗΣ
Ο Σανταμ εξανθρωπίστηκε ...
Αναρτήσεις
