Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα βότσαλο όμορφο λαμπερό
μα κρύο συμπαγές και αδιαπέραστο.
Μια πεταλούδα θαμπώθηκε από τη λάμψη του μπερδεύτηκε
το πέρασε για λουλούδι και το άγγιξε.
Για μια ΣΤΙΓΜΗ.Για μια στιγμή νόμισε πως το βότσαλο ήταν
το ωραιότερο λουλούδι πως την αγκάλιασε
με τα πέταλά του την πλημμύρισε με τις μυρωδιές του
γεύτηκε τους χυμούς του.Ένοιωσε την πληρότητα
της τέλειας ένωσης. Αυτήν για την οποία είχε γεννηθεί.
Μα ένα σύννεφο έκρυψε τον ήλιο το βότσαλο έπαψε
ν΄αστράφτει και η στιγμή πέρασε.
Κι η πεταλούδα πάγωσε πάνω στη κρύα πέτρα κι έφυγε.
Συνέχιζε να πετάει μα της έλειπε πάντα η ψευδαίσθηση της
μα κρύο συμπαγές και αδιαπέραστο.
Μια πεταλούδα θαμπώθηκε από τη λάμψη του μπερδεύτηκε
το πέρασε για λουλούδι και το άγγιξε.
Για μια ΣΤΙΓΜΗ.Για μια στιγμή νόμισε πως το βότσαλο ήταν
το ωραιότερο λουλούδι πως την αγκάλιασε
με τα πέταλά του την πλημμύρισε με τις μυρωδιές του
γεύτηκε τους χυμούς του.Ένοιωσε την πληρότητα
της τέλειας ένωσης. Αυτήν για την οποία είχε γεννηθεί.
Μα ένα σύννεφο έκρυψε τον ήλιο το βότσαλο έπαψε
ν΄αστράφτει και η στιγμή πέρασε.
Κι η πεταλούδα πάγωσε πάνω στη κρύα πέτρα κι έφυγε.
Συνέχιζε να πετάει μα της έλειπε πάντα η ψευδαίσθηση της
ΙΣΟΒΙΑΣ ΣΤΙΓΜΗΣ
"όλα η μια στιγμή όλα η μόνη σου αστραπή για πάντα".
Και πετούσε μακριά μα πάλι ξαναγύριζε στο ίδιο σημείο παγιδευμένη από την επιθυμία να νοιώσει ξανά ολόκληρη περιμένωντας να δει τη λάμψη ξανά.
Να πέσει εκείνη η μαγική ηλαχτίδα που θα κάνει το βότσαλο
όχι μόνο να λάμψει
μα και να το διαπεράσει
να το κάνει διάφανο να δει μέσα του το λουλούδι να ανθεί και πάλι.
Και πετούσε μακριά μα πάλι ξαναγύριζε στο ίδιο σημείο παγιδευμένη από την επιθυμία να νοιώσει ξανά ολόκληρη περιμένωντας να δει τη λάμψη ξανά.
Να πέσει εκείνη η μαγική ηλαχτίδα που θα κάνει το βότσαλο
όχι μόνο να λάμψει
μα και να το διαπεράσει
να το κάνει διάφανο να δει μέσα του το λουλούδι να ανθεί και πάλι.