VOLVER

Φοβάμαι
τη συνάντηση με το παρελθόν
που επιστρέφει να αναμετρηθεί με τη ζωή μου.

Φοβάμαι τις νύχτες
που πλήθος από αναμνήσεις
αλυσοδένουν τα όνειρά μου.
Αλλά ο ταξιδιώτης που τρέπεται σε φυγή
αργά ή γρήγορα
καθυστερεί το περπάτημά του
Και παρ’ όλο που η λήθη
που καταστρέφει τα πάντα
έχει σκοτώσει την παλιά μου ψευδαίσθηση,
φυλάω κρυμμένη μια ταπεινή ελπίδα
που είναι όλη η περιουσία της καρδιάς μου.

Να επιστρέφω
με το μέτωπο μαραμένο
τα χιόνια του χρόνου
κάνουν ασημί τους κροτάφους μου

Να αισθάνομαι
ότι δεν είναι η ζωή ένα φύσημα
που είκοσι χρόνια δεν είναι τίποτα
που πυρετώδης η ματιά
πλανημένη στις σκιές
σε ψάχνει και σε καλεί.

Να ζω
με μια ψυχή πεισματάρα
σε μια γλυκιά ανάμνηση
που κλαίω άλλη μια φορά.