Τετάρτη 25 Μαρτίου 2009

ΜΙΚΡΗ ΠΑΤΡΙΔΑ

Μέρα που είναι είπα να αναφερθώ σε κάτι πατριωτκό
Για τη ... πατρίδα λοιπόν :


Δεν έκανα ταξίδια μακρινά

τα χρόνια μου είχαν ρίζες ήταν δέντρα

που τα 'ντυσε με φύλλα η καρδιά

και τ' άφησε ν' ανθίζουν μες την πέτρα


Δεν έκανα ταξίδια μακρινά

οι άνθρωποι που αγάπησα ήταν δάση

οι φίλοι μου φεγγάρια ήταν νησιά

που δίψασε η καρδιά μου να τα ψάξει



Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ

η νύχτα εσύ το όνειρο της μέρας

μικρή πατρίδα σώμα μου κι αρχή

η γη μου εσύ ανάσα μου κι αέρας


Δεν έκανα ταξίδια μακρινά

ταξίδεψε η καρδιά κι αυτό μου φτάνει

σε όνειρα σ' αισθήματα υγρά

το μυστικό τον κόσμο ν' ανασάνει


Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ

η νύχτα εσύ το όνειρο της μέρας

μικρή πατρίδα σώμα μου κι αρχή

η γη μου εσύ ανάσα μου κι αέρας

6 σχόλια:

Μελίτη είπε...

Πανέμορφο τραγούδι. Από τα πιο αγαπημένα μου !!!
Σ' ευχαριστώ για την παράθεση των στίχων.
Καλή σου ημέρα!!!

ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

Πράγματι Μελίτη μου.Μια υπέροχη έμμετρη αναφορά στις
μικρές μας πατρίδες.Τις μεγάλες θα τις προτιμούσα χωρίς σύνορα που χωρίζουν τους ανθρώπους και όλα αυτά που συνεπάγεται η προστασία τους

Τρελός του Χωριού είπε...

Δεν ξέρω αν εκανες ταξίδια μακρινά όμως εμας μας ταξίδεψες με αυτήν την ομορφη ανάρτηση , σε τόσο μακρυνά μαγευτικά όνειρα

ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

Με καράβι τη φαντασία μου ταξιδεύω συνέχεια σε τόπους μακρινούς ... Γεά σου τρελλέ μου

Kaveiros είπε...

Μια από τα ίδια....

ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

Γειά σου Κάβειρε περιμένω να μάθω για το σπήλαιο των Πετράλωνων